Twee boeddhistische monniken, één oud en één jong, waren aan het wandelen en kwamen aan bij een rivier. Een vrouw benaderde de monniken en vroeg hen om haar te helpen de rivier over te steken.
De jonge monnik was geschokt bij het idee alleen al dat hij haar in zijn armen zou nemen, maar de oude monnik tilde haar simpelweg op en bracht haar naar de overkant. De monniken vervolgden hun wandeling, maar de jonge monnik kreeg het voorval niet uit zijn hoofd en uiteindelijk riep hij: “Meester! U weet dat wij de eed van onthouding hebben afgelegd. Wij mogen een vrouw niet op die manier aanraken. Hoe kon u die vrouw in uw armen nemen, het haar toelaten dat zij haar armen om uw nek slaat, haar borsten tegen uw borst aandrukt en haar op die manier naar de overkant van de rivier brengen?” De oude man antwoordde: “Jongen, ik heb haar aan de overkant van de rivier losgelaten, jij draagt haar nog steeds!”
Door situaties uit het verleden te blijven herhalen in onze geest, maken we het voorval vaak vele malen erger en blijven we lijden. Acceptatie dat het voorval in het verleden heeft plaatsgevonden, maakt dat je de emotionele last van je af kunt laten glijden.
