Een man wordt ziek en gaat naar de dokter om hulp te vragen. De dokter onderzoekt hem en schrijft een recept uit voor een geneesmiddel. De man heeft groot vertrouwen in zijn dokter. Hij gaat naar huis en in zijn gebedsruimte plaatst hij een prachtige afbeelding van de dokter. Dan gaat hij zitten en vereert die afbeelding: hij buigt drie keer en offert bloemen en wierook. Dan haalt hij het recept te voorschijn dat de dokter heeft geschreven en leest het plechtig voor: ‘Twee pillen ’s morgens! Twee pillen ’s middags! Twee pillen ’s avonds!’ Dag in dag uit blijft hij het recept oplezen, maar helaas helpt het hem niet.
De man gaat terug naar de dokter en vraagt waarom het recept hem niet helpt. De dokter vraagt wat hij ermee heeft gedaan en de man vertelt dat hij het elke dag heeft opgelezen. De dokter vertelt hem dat hij met het recept naar de apotheek moet gaan om daar de pillen op te halen. De man is blij met het advies en rent naar de apotheek om zijn pillen op de halen.
Thuis zet hij de potjes op zijn altaar en elke ochtend, middag en avond legt hij naast de bloemen en wierook ook twee pillen neer, maar helaas het helpt hem niet.
De man besluit dat hij meer over de pillen wil weten, dus haast hij zich naar de dokter en vraagt hem: ‘Waarom hebt u deze pillen voorgeschreven? Hoe zullen ze me helpen?’ De dokter legt uit: ‘Wel kijk, dit is je kwaal en dit is de diepere oorzaak van je kwaal. Als je het geneesmiddel inneemt dat ik je heb voorgeschreven, zal het de oorzaak van je kwaal wegnemen. Als de oorzaak is weggenomen, dan zal de ziekte automatisch verdwijnen’.
Je kunt naar allerlei wijze raad luisteren en erover lezen en praten. Pas wanneer je de raad opvolgt en er daadwerkelijk iets mee gaat doen, zal het je helpen. Je moet zelf het geneesmiddel innemen.
Vrij naar het verhaal in ‘Een leven als kunst’ door William Hart
