Autisme is als een rode draad door mijn leven geweven. Van mijn familie, naar mijn relaties, naar mijn dochter. Maar daar kwam ik andersom achter. Pas bij de diagnose van mijn dochter, kwam mijn ex-man er bij zichzelf achter, zag ik het in andere relaties en kregen ook familieleden de diagnose.
Binnen het boeddhisme bestaat er niet zoiets als autisme. Iemand is gewoon rechtlijnig of houterig. Sociaal minder handig of een beetje stil. Niets mee aan de hand.
Doe maar normaal
Dat klinkt wel heel fijn. Geen label, geen afwijking, geen uitzondering. Maar wanneer je hier in het Westen tegen problemen aanloopt binnen je gezin, op school of op je werk, krijg je geen goede hulp zonder dat er een diagnose is gesteld. Zonder het label autisme waren de gevolgen voor mijn dochter niet te overzien. Omdat ze op jonge leeftijd al gediagnosticeerd was, kon ze op haar 14e, toen ze een zogenoemde autistic burnout kreeg, snel goede begeleiding krijgen. Anders had ze misschien haar doodwens uit laten komen.
Niet dat ze echt dood wilde, maar ze wilde niet meer voelen wat ze voelde. Ze was zodanig overprikkeld dat ze er niet mee om kon gaan. Met hulp van psychiater, psychologen, speciaal onderwijs en een coach is ze die crisis te boven gekomen. Omdat ze zichzelf aan de maatschappelijke verlangens had geprobeerd aan te passen, ging het mis. Maar dat is wél wat onze maatschappij verwacht. Iedereen moet zich aanpassen aan de norm. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.”
Het boeddhisme is wat dat betreft veel vriendelijker. Omdat er niet gelabeld wordt, is ook niemand normaal. Normaal bestaat niet en dus kun je gewoon zijn wie je bent. Rechtlijnig of houterig. Sociaal minder handig of een beetje stil. Niets mee aan de hand.
Van zaterdag 27 maart tot en met zondag 4 april vindt de #NVA #Autismeweek 2021 plaats. Tijdens deze Autismeweek vraagt de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) onder meer aandacht voor de positieve gezondheidseffecten van beweging. Ook staan we stil bij hoe het anno 2021 is om autisme te hebben.
