Wandelen is voor mij meer dan bewegen: het is thuiskomen in mezelf. Of ik nu het Pieterpad loop of gewoon een rondwandeling, elke stap in de natuur helpt me om los te komen van het denken en me opnieuw te verbinden met mijn lijf, met de natuur en daarmee met het leven zelf.
Wandelen: mijn manier van thuiskomen
Wie mij een beetje volgt, weet dat ik graag wandel. Regelmatig deel ik foto’s en kleine verhalen over de tochten die ik maak. Wandelen is voor mij niet zomaar een hobby, maar een manier om op adem te komen. Om te voelen, te zakken in mijn lijf, en me opnieuw te verbinden met wat echt is.
Samen met een vriendin ben ik het Pieterpad aan het lopen: een langeafstandswandeling van 500 kilometer, van Pieterburen in het noorden tot de Sint-Pietersberg in het zuiden van Nederland. Omdat we elkaar niet elke maand kunnen zien, vul ik de tussenliggende periodes met andere routes. Zo liep ik het Brabants Vennenpad (250 km) en ontdek ik samen met mijn vriend in de weekenden verschillende wandelroutes en NS-wandelingen.
Uit je hoofd, in je lijf
Elke wandeldag in de natuur doet iets met me. Met elke stap laat ik iets achter. Gedachten die me vasthielden. Onrust. Strakheid. En er komt iets anders voor in de plaats: ruimte. Adem. Stilte. Een gevoel van thuiskomen, precies zoals ik ben.
Wandelen op twee paden
Ik zie mezelf als wandelaar op twee paden. Het eerste is letterlijk: het Pieterpad en al die andere prachtige routes die Nederland (en daarbuiten) rijk is. Het tweede is het achtvoudige pad, de weg die in het boeddhisme wordt beschreven als leidraad voor een bewust leven.
Dat pad gaat niet over kilometers, maar over een zuivere levenshouding. Elke stap op dat pad nodigt uit tot eerlijkheid, zelfonderzoek en compassie. De natuur is daarin een leraar op zich: ze laat me telkens opnieuw zien hoe alles verandert en met elkaar verbonden is.
Waarom ik blijf wandelen
Wandelen herinnert me eraan dat ik deel ben van een groter geheel. Dat ik niet alles hoef te begrijpen of te beheersen. Dat ik alleen maar hoef te zijn met wat er is. Dat is misschien wel de grootste les van de natuur: alles beweegt, alles verandert en alles hoort erbij.
