Voordat ik kennismaakte met meditatie, overkwam het leven mij in plaats van dat ik het leefde. Ik liet me door de storm meevoeren om er te laat achter te komen dat ik ergens was waar ik helemaal niet wilde zijn.
In relaties, werk en allerlei andere situaties handelde ik volkomen onbewust op allerlei impulsen. Soms pakte dat dan toevallig goed uit, vaak niet.
Pas toen ik met yoga en meditatie in aanraking kwam, werd ik me bewust(er) van mijn eigen handelen. En pas vele jaren later begreep ik dat mijn conditioneringen het handelen veroorzaken.
Ik trouwde omdat je dat nu eenmaal deed en kreeg kinderen omdat dat zo hoorde. Niet dat ik het niet wilde, ik wist helemaal niet wat ik werkelijk wilde. Ik kon geen contact maken met mijn gevoel, met mijn natuur, wie ik werkelijk was. Door mijn opleiding en de Vipassana meditatie leerde ik met aandacht in mijn lichaam aanwezig te blijven. Ik leerde niet op impulsen, maar meer weloverwegen te reageren. Ik leerde het verschil tussen gevoel en emotie en tussen balans en onbalans herkennen.
Balans
Balans is de afwezigheid van onbalans. Onbalans is verblijven in aversie, begeerte en onwetendheid. Onwetendheid betekent dat je de wetten van de natuur niet begrijpt (op het inzichtelijke niveau van begrijpen). Om hier inzicht in te verkrijgen is diep zelfonderzoek nodig. Meditatie is daarvoor een heel handige techniek, maar daarvoor heb je wel contact met je lichaam nodig. Massage en yoga helpen je uit je hoofd terug in je lijf te brengen zodat je vervolgens met meditatie aan de slag kunt gaan.
Meditatie heeft mij inzicht en daarmee balans gebracht. Oh ik trap nog steeds wel eens in een valkuil, maar ik klim er nu wel sneller uit. Ik voel me kalmer, sterker en wijzer. En dat gevoel gun ik iedereen!
