Vorige maand werd ik geopereerd aan een aandoening waarvan ik al 20 jaar buikklachten heb. Dat betekent jaren van eindeloze trajecten die allemaal niet hielpen. Hoe blijf je dan in balans?
In die beginjaren was ik helemaal niet bekend met de boeddhistische filosofie en liet ik me voortdurend meevoeren door mijn emoties en gedachten. Daar werd ik niet beter van. Later leerde ik deze simpele regels:
Fysieke problemen los je fysiek op.
Mentale problemen los je mentaal op.
Emotionele problemen los je emotioneel op.
Liefdesverdriet los je niet op met een wiskundesom.
Een gebroken been kun je niet weer heel huilen.
Door met aandacht aanwezig te zijn en onderscheid te leren maken tussen het emotionele, mentale en fysieke lichaam en vervolgens de samenhang te zien, kom je in balans. Maar daarvoor heb je wel enige kennis en oefening nodig. Je gaat het pas zien als je het doorhebt 😉 Door de beoefening van de boeddhistische meditatie kan ik de napijn van de operatie voelen voor wat hij is zonder er emotie aan te koppelen. De emoties die er ontstaan voel ik opkomen en weer vergaan en de mentale processen kan ik neutraal volgen zonder in verhalen te verzanden. Dat is niet alleen bevorderlijk voor mijn emotionele en mentale lichaam, maar ook voor het fysieke.
Foto door Marij Nuij
